Laten we voor een positieve impact gaan.
_edited.jpg)
Over mezelf:
Het begon allemaal in de lente van 1966, toen ik nog maar twee was.
Dat was het moment waarop ik de penselen en tubes olieverf van mijn vader pakte en zijn schilderijen begon te verbeteren (ja, hij was ook een kunstenaar). Jammer dat hij niet goed tegen kritiek kon.
Vanaf die dag heb ik me dus maar op mijn eigen kunstwerken geconcentreerd.
Op m'n zesde besloot ik om een groot artiest te worden.
Vanaf dat moment was er in mijn leven maar één optie, één weg die ik zou volgen en sindsdien werden alle andere mogelijkheden opzij gezet.
Hier is mijn tweede poging om olieverf te gebruiken.
Een zelfportret toen ik acht was.
Na een klassieke opleiding beeldhouwen aan de Koninklijke Academie van Antwerpen, kon ik doen wat ik wilde.
De ene dag een auto schilderen en de volgende een giraf bouwen.
Maar zou mij dat als artiest veel beter maken?
Ik was niet geïnteresseerd in goedkoop succes en het volgen van elke nieuwe stijl die opkwam.
Hoe zou het zijn om me twintig jaar of langer op één onderwerp te concentreren?
Dat zou me de tijd geven om elk aspect ervan onder de knie te krijgen en mijn vaardigheden te verbeteren.
Dus koos ik voor de portretkunst en ik ontwikkelde al snel een kleurrijke stijl die direct te herkennen was.
Dit is het eerste portret dat ik maakte na mijn schooltijd:
Een zelfportret toen ik vierentwintig was.
Het volgende zelfportret werd een paar jaar later gemaakt.
Daarna werden de portretten vriendelijker, ze begonnen meer te glimlachen, konden al eens verliefd worden, enz...
En vandaag, nu ik net zestig ben geworden, geniet ik nog steeds van het maken van die portretten en werk ik harder dan ooit.
Tot nu toe heb ik mijn werk getoond op ongeveer 300 tentoonstellingen in België en de omringende landen. Solo of in groep, met of zonder galerie, op kunstveilingen en zelfs in enkele musea.
